צוויי כינעזישע לידער
דרך אַ גרופּע מעדיצין־סטודענקעס.
נאַכטגעדאַנק
לי בײַ
בײַ מײַן בעט אַ שײַן צופֿוסנס.
אַ ספֿק צי ס´איז שוין אַ פֿראָסט.
כ´הייב דעם קאָפּ: לבֿנה־שײַן.
כ´לאָז זיך אַראָפּ און ס´בענקט זיך אַהיים.
אַ פֿרילינג־פֿרימאָרגן
מענג האַאָראַן
מענג האַאָראַן
ס´ווילט זיך ניט שלאָפֿן דעם פֿרילינג־פֿרימאָרגן,
אומעטום הערט זיך אַ פֿייגל־צוויטשערײַ.
נאָר דער ווינט פֿון דער שטורעמדיקער נאַכט.
וויפֿל צעבראָכענער צוויט געפֿאַלן?
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה