אַ בריוו אין אַלגעמיינער

אַ ייִד פֿון לאָס־אַנדזשעלעס האָט געשיקט אַ בריוו אין רעדאַקציע אַלגעמיינער זשורנאַל וועגן מײַן אַרטיקל אַ סדר אויף כינעזיש. ברענג איך עס דאָ ווײַטער. כ´דאַרף ניט זאָגן אַז כ´בין ניט מסכּים. פֿון קיינעם האָב איך ניט געלאַכט, ניט חוזק געמאַכט. פּשוט אויסגעדריקט מײַנע אייגענע מאָטיוואַציעס. וועגן זזײַן ווייניקער שטאָלץ און שטאַרק: קען זײַן, נאָר שטאָלצקייט און שטאַרקקייט זײַנען ניט די איינציקע מעלות פֿון די ביישנים און רחמנים.

לאַכט נישט פון דער אידישער עקשנות
חשובער רעדאַקטאָר:
שלום בערגער’ס אַרטיקל אין לעצטן נומער, אַ סדר אין כינעזיש, האָט מיר קלאָר געמאַכט די צרה מיט אַזעלכע שרייבער און דענקער וועלכע זענען פּוסח על שתי הסעיפים און ווייסן נישט ווער זיי זענען.
אויף אַ צינישן אופן טרייבט בערגער שפּאַס פון די חרדים וועלכע בייטן זיך נישט אין קיין שום אָרט נישט און בלייבן אַלעמאָל געטריי זייער מסורה. ער, קלערט ער אונז אויף, איז נישט אַזוי שטאָלץ און שטאַרק און ער גייט קיין כינע טאַקע זיך אויסלערנען פון די כינעזישע זאַכן וואָס ער ווייס נישט.
שלום בערגער האָט פאַרגעסן אַז די סיבה פאַרוואָס כלל ישראל עקזיסטירט היינט צו טאָג איז צוליב דעם וואָס אידן זענען געבליבן געטריי צו זייער תורה, אמונה און דער שולחן ערוך אין אַלע וואַנדערונגען און פאַרוואָגעלנישן. דווקא צוליב דעם וואָס אידן האָבן נישט אָנגענומען יעדן נייעם מהלך פון יעדן קולטור וואו זיי האָבן זיך באַזעצט, נאָר זיי זענען געשטאַנען שטאָלץ אין זייער גלויבן און דרך החיים, זענען היינט דאָ אידן. לאָמיר דאָס ביטע געדענקען.
דוד אַדלערשטיין
לאָס אַנדזשעלעס