געווען אַ וואָך צײַט אין אַרקאַנסאָ, וואָס האָט אין מיר (צווישן אַנדערע) אויפֿגעוועקט פּיקאַנטע אַסאָציאַציעס מיט די ייִדן וואָס כ´האָב געקענט אין קענטאָקי בשעת מײַנע קינדער־יאָרן. נאָר איידער איך בין מאריך וועגן אונדזער רײַזע (שפּעטער), וויל איך פּשוט דערמאָנען דעם (בײַ מיר) אינטערעסאַנטן קולטורעלן פֿאַקט, וואָס דער זאַל אין דער שול וווּ כ´האָב געדאַוונט שבת (אין ליטל־ראָק) איז באַהאָנגען מיט געשטעפּטע קאָלדרעס אויף ייִדישע טעמעס. זייער דרומדיק, זייער היימיש.
און לשון־קודש מיט אַ דרומדיקן אַקצענט איז צווישן די מאָדנע־שענסטע זאַכן אויפֿן ייִדישן וועלטל.
יום ראשון, ינואר 01, 2006
הירשם ל-
תגובות לפרסום (Atom)
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה