איראַקער בריוו

מײַן ברודער שרײַבט פֿון איראַק. צווישן אַנדערע:

דער טאַטע האָט מיר געשיקט אַן אי-מייל, צי כ'האָב געקויפֿט אַ גורל פֿאַר ִִ$30 פֿאַר אַ מאָטאָציקל אין דעם דוטי-פֿרי-קראַם פֿון באַגדאַד-פֿליפֿעלד. דער ענטפֿער איז אַוודאי ניין, נאָר דער געדאַנק רופֿט אַרויס אינטערעסאַנטע געדאַנקען, ווי: ווער וועט געווינען? וועט ער אַדורכפֿאָרן איבער באַגדאַד אין אַ מאָטאָציקל? וועט מען הרגענען אים דערפֿאַר? (ס'וואָלט געווען אַ גוואַלדיקער קאַר צו מאַכן פּליטה). דער באַגדאַד-פֿליפֿעלד איז בכלל אַן אינטערעסאַנט אָרט; ראשית, די עראָפּלאַנען שרײַען איבערן אָרט, ווו איך וווין און מאַכן קרײַזעלעך אין דער לופֿט (אין דער פֿאָרעם פֿון אַ ווײַן-עפֿענער אַזאַ) כדי צו לאַנדן. השנית: די מיליטאַנטן חוץ אונדזער קאָמאַנדאַטור ווילן ממש שיסן אין דער פֿליפֿעלד, נאָר זיי זײַנען שרעקלעכע שיסערס. ועל כולם איז זייער מאָדנע וואָס רוב פֿון די רשעים אין באַגדאַד פּרווון אַנטלויפֿן פֿון לאַנד . . . דווקא דורכן קויפֿן אַ בילעט בײַם באַגדאַד-פֿליפֿעלד (ווו מע וועט אים גרינג אָפּנעמען ווען ער פּרוווט אײַנשטײַגן). וויכטיק איז צו באַמערקן אָבער אַז די "גרינע זאָנע" איז שטענדיק אַ ציל, און אויף זייער זײַט שטאָט זײַנען זיי שטאַרק בעסערע צילערס ווי דאָ. הלוואַי זאָל אָנגיין אַזוי.

לײַדער איז איראַק דאָס איינציקע זאַך וואָס כ'האָב צו רעדן. כ'בין נישקשה. כ'הער אַז דער סענאַט און דאָס הויז האָבן אָפּגעשטימט וועגן אַזאַ מין טערמין אַרויסצוציִען זיך פֿון איראַק, און די רעפּובליקאַנער זאָגן אַז דאָס וואָלט איבערגעגעבן אַזאַ מין דעפֿעטיסטישן סיגנאַל. זיכער, אין פֿאַל ווען די אַלע פֿאַרשיידענע היגע כוחות (שיִאַ, סוני, אויסלענדישע קעמפֿערס) זאָלן זיך פֿאראייניקן צו פֿײַערן אונדזער צוריקציִען זיך. ס'וועט ניט געשען. . . .

כ'וואַרט נאָך אַלץ, בריטאַניע זאָל עפּעס טאָן מער ווי אַ פּאַטש אויפֿן האַנד צו איראַן פֿאַרן פֿאַרכאַפּן זייערע מאַטראָסן. זיכער ווילן זיי ניט קיין פּרשה "יו-עס-עס פּועבלאָ".
וואָס וואָלט די פֿש"אַ געטאָן, ווען מע וואָלט געכאַפּט אַמעריקאַנער מאַטראָסן?