יום חמישי, מרץ 24, 2005

צו ווײַט פֿאַר מײַנע שלח־מנות?

אָט זײַנען די פּרוים־לידעלעך וואָס כ´לייג דערבײַ. ניט אַזוי געשמאַק ווי המן־טאַשן, און ניט אַזוי עד־דלא־ידעדיק ווי סינגל־מאַלט, נאָר וואָס קען מען טאָן?

אַ פֿריילעכן פּורים פֿון שלום, סעלעסט און ביילקע!

ס´גאַנצע לעבן איז אַ פּורים־שפּיל,
ס´גייט יעדער אַרײַן און אַרויס.
בײַ יענעם זײַנען די צרות פֿיל,
בײַ דעם איז דאָס מזל גרויס.

כאָטש דער „פּלאָט“ איז ניט דער בעסטער
און די וויצן זײַנען שוואַך,
גלוסט זיך יעדן די מלכּה אסתּר
און דער זאַל איז פֿול געפּאַקט.

האָט הנאָה פֿונעם מאָן. עס
זאָל אײַך ליב זײַן טעם און ריח.
און בעת איר עסט דעם שלח־מנות
טרינקט לחיים דעם שולח.


ברכות חג פורים שמח משלום, סלסט, וביילע נחמה!

לו הייתי בשושן אז,
מה הייתי עושה?
לוחם בחייל מרדכי הצדיק
או "שב ועל תעשה"?

מזל שאני בזמנינו חי
עם כל אי-שלמות יומיומי.
לו הייתי בשושן אז
שתיתי לסוף "לחיים."

2 תגובות:

  1. אנונימי9:15 לפנה״צ

    נו ווען איז קטלאס נייע מאמר רעדי ?

    השבמחק
  2. ווען דער מחבר און דער רעדאַקטאָר זײַנען גרייט . . .

    השבמחק