יום ראשון, אפריל 03, 2005

אַ פֿרוי שרײַבט וועגן איר נײַעם געגנט

שוין צוויי חדשים וואָס מיר זײַנען
אין דער נײַער דירה, גענוג לאַנג
צו זען ווער עס מאַכט דעם בעסטן קידוש
און ווער ס´זינגט אויף דער נאַכט אַ שיכּורס געזאַנג.

בײַ טאָג טרעף איך יונגע פֿרויען צעשטראַלטע
און כ´באַגריס פֿרויען מיט קינדער
און פּרוּוו עפֿענען טירן
די אַלטע אײַנגעהויקערטע און בלינדע.

כ´קלײַב זיך אַרײַן אין דעם געגנט
אַ רעלאַטיוו יונגע פֿרוי
און כ´פֿרעג ווי אַזוי כ´ל זיך עלטערן.
מע זעט אומעטום ווי אַזו:

ווער ס´איז דאַכט זיך שוין גרייט צו שטאַרבן
און ווער עס זויפֿט אײַן די מי־שברכס,
און ווער עס זיצט קעגן איבער אַ פּאַרק
און וויל ניט אָפּלאָזן דעם ריח.

אין תגובות:

הוסף רשומת תגובה