אויף יענעמס מאַפּע
געזוכט האָב איך אַרום־אַרום סימבאָלן
אַזוי ווי יענער בעל־סיגנון, דער שרײַבער
וואָס בלוטיקט אין דער וועלט אַרײַן זײַן לײַב. ער
מאַכט אַלץ פֿאַר סינאָנימען פֿון זײַן נאָמען.
קען זײַן אַז ניט כּדאַי דער וועלט בכלל איז
אין איר אַרײַנטײַטשן מײַן יעדן אבֿר,
לאָפּעטעסווײַז אומקערן פֿרישן קבֿר
דעם באָדן וואָס פֿאַר ווײַנטרויבן און גאַל איז.
געטײַטש זײַנס אויף די וועגן איז מײַן מאַפּע
כאָטש זיך פֿאַרקערן מוז איך אין אַ ריכטונג
וואָס דורכצופֿאָרן איז בלויז דער אײַנריכטונג
וואָס הייסן הייסט עס איך.
איך וועל דערדראַפּען
ביז יענעם ברעג וווּ ס´טרעפֿן זיך די טײַכן
וואָס פֿליסן זיך באַזונדערש אין געלעגערס
ווי צוויי פֿאַרוואָגלטע־פֿאַרלאָדן טרעגערס.
איין וועג, צוויי מאַפּעס, כּפֿלטע פֿאַרגלײַכן.
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה