יום שני, ינואר 21, 2008

פֿאָרשן די חסידים: העם בדד יושבֿ

לעצטנס האָט אַרויסגערופֿן קאָנטראָווערסיע אַ וויסנשאַפֿטלעכע אַרבעט אין דעם אַמעריקען זשורנאַל אָוו סײַקײַעטרי וועגן סעקסועלער באַעוולונג [אַביוס] בײַ פֿרומע ייִדישע טעכטער. די מעלות און חיסרונות פֿון דער שטודיע האָט מען שוין אַרומגערעדט בײַ הירהורים, נאָר איך וויל דאָ אָפּשטעלן זיך אויף אַ פּונקט וואָס די מחברים האָבן אַרויסגעהויבן: דאָס, וואָס ס'איז ניטאָ קיין דעפֿינירטע באַפֿעלקערונג וואָס מע קען אויסניצן כּדי אויסצופֿאָרשן געזונט-ענינים (צי גאָר געזעלשאַפֿטלעכע פּראָבלעמען ווי גוואַלד-מעשׂים) אין דער גאָר פֿרומער קהילה.

ס'איז ניט גרינג גרינדן אַזאַ מין באַפֿעלקערונג אַפֿילו בײַ לײַטן. עס גייט אין זאַמלען דעם כּוח און מוח צו צונויפֿשטעלן אַ געהעריקן קאָהאָרט, ד"ה פּאַסיקע גרופּע פֿאָרשסוביעקטן וואָס שטעלן מיט זיך פֿאָר אַ רעפּרעזענטאַטיוון מוסטער פֿון דער באַפֿעלקערונג וואָס מע וויל פֿאָרשן. פֿאַר אַ פּרעלימינאַרער פּראָבע (ווי די אויבן דערמאָנטע שטודיע) איז גענוג צו קויפֿן אַ רעקלאַמע אין צײַטונג, אָפּקלײַבן פֿוּן צווישן די אָפּרופֿערס מיט אַזאַ קריטעריע (די דאָזיקע מחברים האָבן נאָר אויסגעפֿרעגט די פֿרויען וואָס גייען אין מיקווה), און ניצן זייערע אינפֿאָרמאַציע. אידעאַל אָבער וואָלט מען, צום בײַשפּיל, צונויפֿגעזאַמלט אַ רשימה אַלע בתּי-מדרשות און שולן אין, לאָמיר זאָגן, וויליאַמסבורג, אויסרעכענען די נעמען און אַדרעסן פֿון אַלע בעלי-בתּים, און שיקן יעדן איינעם אַן אויספֿרעג (אַנקעטע) וואָס דערמיט וואָלט מען מייסד געווען אַ פֿאָרש-קאָהאָרט.

חלומען קען מען, בפֿרט אין מאַרטין לוטער קינג-טאָג.

אין תגובות:

הוסף רשומת תגובה