איציקס אַרטיקל/עדיטאָריִאַל/װאָס עס זאָל נישט זײַן װעגן די אַנומלטיקע נישט-אָנגענעמע געשעענישן בײַ דער ביכער-צענטראַלע אין אַמהערסט איז אַ ביסל צו אײדל. צװײ פּונקטן.
1. לאַנסקיס טועכטס פּאַסט גיכער פֿאַר אַ מולטינאַציִאָנאַלן קאָרפּאָרײשן װי פֿאַר אַ נישט-פֿאַר-פּראָפֿיטן-אָרגאַניזאַציע, שױן אָפּגערעדט װי פֿאַר אַ ייִדישער. און װי אַזױ ער האָט געזאָגט אַז נישט אין פֿינאַנציעלער נײטיקײט גײט עס -- פֿע! אַ פּאַטש אין פּנים די אָפּגעזאָגטע!
2. איך בין אַװדאי זײער צופֿרידן צו הערן װעגן די אַלע פּלענער בײַ אַמהערסט, נאָר כ'בין נאָך אַלץ מסופּק צי דאָס אַלץ װעט נישט זײַן נאָר פּוסטע חלומות. אַז עס גײט די רײד װעגן דערציונג, נאָר דעם זשורנאַל װעט מען מאַכן "װאַרעמער" (קריא: פּױערישער) - פּאַסט עפּעס נישט.
כ'האָב אױך מורא אַז דעם קאַטאַלאָג װעט מען קײן מאָל נישט אױסריכטן מיט אַן אמתדיקן זוכמאַשין. פֿון די מאָנבריװ זעט מען אָן אַ שיִער גוזמאָות װעגן דיגיטאַליזירן די "גאַנצע" ייִדישע ליטעראַטור -- אַ געלעכטער! -- און װער װײסט, צי די אַלע שײנע מעשׂיות װעט מען אױך אָפּטאָן כאַפּ-לאַפּ.
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה