איז מיר הײַנט אײַנגעפֿאַלן, אַז אַוודאי איז כּדאַי צו באַקוקן די מעשׁים. וואָס זשע דען? ניט נאָר אין די מעשׁים גייט עס, נאָר אין די מעשׂים (און זיך אַרײַנטראַכטן אין זיי) ווי אונדזער זכות-הקיום. ווען ניט דער פּראָצעס פֿון "מישמוש-המעשׂים" וואָלט דער מין מענטש ניט געווען כּדאַי בכלל!
למאַי אָבער? מע קען אויסרעכענען עטלעכע טעמים נאָר עס ווילט זיך הערן אײַערע הסברות. וואָס מיינט איר?
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה