הצלה והצלחה

אין מײַן געגנט האָט זיך לעצטנס געטראָפֿן אַ צוזאַמענשטויס צווישן אַ הצלהניק און אַ מעדיקער פֿון פֿײַער־דעפּאַרטמענט. איינע פֿון די סאַמע רעקלאַמירטסטע מעלות פֿון הצלה איז דאָס, וואָס זײַ רופֿן זיך אָפּ כּלומרשט גיכער (אויף ייִדישע אומגליקן) ווי דער געוויינטלעכער 911. איז דאָס אָבער אמת? כ´האָב קיין מאָל ניט געזען קיין סטאַטיסטיק דאָס צו שטיצן.

דאַכט זיך, אַז לשם פּיקוח נפֿש וואָלט מען געדאַרפֿט רופֿן די באַדינונג וואָס קומט אָן צום גיכסטנס, זאָלן זיי זײַן ייִדן, גוייִם, אָדער טערקן. ניט אמת? וואָס מיינט איר?

איסרו־ייִדיש־וואָך

צוריקגעקומען פֿון דער ייִדיש־וואָך איז מען פֿול מיט התלהבֿות און שעפֿערישקייט, די אויערן אָנגעגאָסן מיטן באַטעמטן קלאַנג פֿון יונגע ייִדיש־קולכלעך. געטראָפֿן זיך מיט מענטשן וואָס זײַנען אַזוי ווי זיך נאָר אין דער זעלבער צײַט – אַנדערש. די שפּראַך, די יהדות האָט מען בשותּפֿות נאָר לאַוו־דווקא יעדן פּרט. און דאָס איז געזונט, פֿריש, און – ייִדישלעך.

אַ נײַ געשמאַק מאכל

אַ מאָל דאַרף מען עפּעס סײַ היימישעס, סײַ קלוגס. מוז מען זיך אַוועקזעצן און עפּעס נעמען אין מויל אַרײַן.

[איר באַמערקט אַז עס האָט זיך געביטן מײַן אויסלייג? מער ניט – מײַן קאָמפּיוטער האָט פּראָבלעמען.]

קינה־שׂינאה

איך ספֿק צי איז דאָ תּועלת
צו פּלאָנטערן זיך אין דעם שלשלת
פֿון אומגליקן און פֿון אַבֿילות.

אפֿשר אין מיטן דעם אַבֿילות
דערקלעטערט מען מיט דעם שלשלת
צו התעוררותא דלעילה.

סוף־זומער

האָסט אַ מאָל איבערגעוואַרט אַלע שוויצטעג
ביז דו ביסט ווידער זוכה
צו פֿרישער שויבטוי
קיל ווי אַ פֿלאַש ביר
כאָטש שטיי אין דרויסן
דאָס פּנים צוגעטוליעט צום פֿענצטער.

און אַז דער האַרבסט איז אַוועק
מיט קאַלטע פּלייצעס
מוזסט זיך ווידער צוגעוווינען
צו די קנאָיִשע סעזאָנען.

ווינטער וואָס פֿאַרשנייט יעדע טענה.
פֿרילינג וואָס פֿאַרגרינט יענעמס פֿאַרלאַנג.
און זומער וואָס מיניעט און שמייכלט און טריקנט
און הרגעט.

די גרויסע חשיבֿות פֿון מעדיצין

פֿרײַטיק האָב איך געדאַרפֿט זאָגן אַ מענטש אַז ער האָט עפּילעפּסיע. געזען ווי ער בייגט אַראָפּצוצו דעם קאָפּ און בלײַבט דערשטוינט, אַפֿילו ווען כ´זאָג אים אַז זײַן צוקער און הויכער בלוטדרוק זײַנען די ערגסטע פּראָבלעמען, און אַז זײַן עפּילעפּסיע קען מען באַהאַנדלען מיט מעדיקאַמענטן.

מע זאָגט אַז דאָקטוירים ווילן „שפּילן גאָט“, נאָר אויף אַן אמת זײַנען זיי נאָר מלאכים, מיט איובֿס בשׂורות.